जब मुर्तिकारले धातुलाई आगोमा तताउछ,
तब ठोस बस्तुले भगवानको आकृति पाउछ ।
तिमि सहि बाटोमा छौ भने कर्ममा विश्वास गर,
नियतै खराव हुनेलाई त समयले सबक सिकाउछ ।
डार्विनको सापेक्षताबादले पनि यो भन्छ कि,
हर वसन्तमा पात झर्छ र पो पालुवा पलाउछ ।
हजार ठक्कर पछि एउटा पत्थर समुन्द्र पुगेको हो,
जसरी कुमाले काँचो माटोमा कुनै आकार ल्याउछ ।
बुझ्न जरुरी यो छ कि अध्यारोमा ढुङ्गा हान्नेहरुले ,
हर रात पछि पुर्व क्षितिजमा लाल किरण छाउछ ।
किन तछाड मछाड गर्छौ कसैलाई उछिन्नकै लागि,
यो मनुष्य चोला पनि एक दिन सदालाई अस्ताउछ ।
------
हाम्रो पात्रोको 'ब्लग/साहित्यमा' यदि यहाँहरू पनि आफ्ना लेख रचना सार्वजनिक गर्न चाहनुहुन्छ भने हामीलाई तपाइँको पुरा नाम, ठेगाना, फोटो र तपाइको व्यक्तिगत फेसबुक पेज, ब्ल्ग पेज अथवा अन्य कुनै लिंक समेत [email protected] मा इमेल पठाउनुहोस्।
Liked by:
